ในบรรดาผู้มีส่วนได้เสียของธุรกิจ พนักงานซึ่งเป็นกำลังหลักในการดำเนินธุรกิจ เป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่กำลังได้รับการพูดถึงและบริษัทมองเห็นความสำคัญมากขึ้นในการมุ่งสู่ธุรกิจที่ยั่งยืน “การบริหารทรัพยากรบุคคลอย่างยั่งยืน” โดยเฉพาะในแง่ของการดูแลเอาใจใส่พนักงาน การพัฒนามนุษย์ และสร้างสถานทำงานที่ “น่าทำ” นับเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในเกณฑ์การรายงานและติดตามตรวจสอบระดับความยั่งยืนของธุรกิจ
บริษัท ป่าสาละ จำกัด ได้รับทุนวิจัยจากกองทุนสนับสนุนการวิจัยให้ดำเนินโครงการวิจัยเรื่อง “การประเมินระดับความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมของบริษัทพลังงานที่ใหญ่ที่สุด 10 อันดับ”
ผลการวิจัย โครงการ “สู่ระบบการประเมินผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมที่มีธรรมาภิบาล” คณะวิจัยเสนอเพิ่มกระบวนการติดตามตรวจสอบการปฏิบัติตามรายงานการวิเคราะห์สิ่งแวดล้อม (Environmental Impact Assessment: EIA) โดยให้ “กองทุน EIA” ซึ่งตั้งขึ้นใหม่ มีอำนาจในการคัดเลือกและแต่งตั้งบริษัทที่ปรึกษาซึ่งไม่มีส่วนได้เสียกับโครงการ มาทำหน้าที่ผู้ตรวจสอบภายนอก จากเดิมที่ระบบประเมิน EIA ยังไม่มีกลไกตรวจสอบที่ได้ประสิทธิภาพ เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระของ สผ. และ คชก. นอกจากนี้ เงินและโครงสร้างการทำงานของกองทุน EIA ที่เป็นผู้จัดจ้างผู้ตรวจสอบนั้น ยังสามารถออกแบบให้ครอบคลุมถึงการสร้างฐานข้อมูลสำหรับข้อมูลฐานต่างๆ (baseline data) หลักปฏิบัติที่ดีสาหรับผู้ประเมิน EIA และกิจกรรมต่างๆ เช่น การมอบรางวัล “รายงาน EIA ดีเด่น” เพื่อยกระดับทักษะวิชาชีพของผู้ประเมิน EIA ได้อีกทางหนึ่งด้วย
บริษัท ป่าสาละ จำกัด ได้รับทุนสนับสนุนจากมูลนิธิมั่นพัฒนา ให้ดำเนินโครงการวิจัย “”การจัดทำและเผยแพร่ชุดงานวิจัยเพื่อส่งเสริมการพัฒนา “การธนาคารที่ยั่งยืน””” ระยะเวลา 36 เดือน จุดมุ่งหมายสำคัญของโครงการนี้จะมุ่งเน้นการสร้างองค์ความรู้และการเผยแพร่องค์ความรู้ที่สังเคราะห์ได้จากการวิเคราะห์/การวิจัยในประเด็นสำคัญที่เกี่ยวเนื่องกับการพัฒนากระบวนการสร้างการธนาคารที่ยั่งยืนเป็นหลัก โดยมุ่งหวังผลต่อเนื่องว่าหากเกิดชุดองค์ความรู้ มีการแลกเปลี่ยนถกเถียงในเวทีสาธารณะต่างๆ เกี่ยวกับประเด็นการธนาคารที่ยั่งยืน จะเป็นประโยชน์ในการก่อให้เกิดแรงผลักดัน การสร้างผู้นำการเปลี่ยนแปลง และเครือข่ายที่สนับสนุนวิถีการธนาคารที่ยั่งยืนในประเทศไทยต่อไป
โครงการวิจัยระยะเวลา 4 เดือน มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดทำ 1) รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “การตรวจสอบด้านสิทธิมนุษยชนอย่างรอบด้าน (Human Rights Due Diligence)” 2) คู่มือประเมินผลด้านสิทธิมนุษยชนของธุรกิจการโรงแรมอย่างรอบด้าน (Human Rights Due Diligence Handbook) และ 3) รายการตรวจสอบ (checklist) ที่เกี่ยวข้อง ให้เป็นไปตามหลักการชี้แนะว่าด้วยธุรกิจและสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ เพื่อเป็นคู่มือในการตรวจสอบและประเมินสถานะขององค์กรในด้านสิทธิมนุษยชนของธุรกิจด้านการโรงแรม
เมื่อพิจารณาสถานการณ์ของภาคธุรกิจกับสิทธิมนุษยชนในปัจจุบันจะเห็นได้ว่า ธุรกิจมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งต่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนขณะเดียวกันการดำเนินธุรกิจหลายประเภทมีลักษณะข้ามพรมแดน ซึ่งสิทธิมนุษยชนเป็นสิ่งที่นานาประเทศให้ความสำคัญ ดังนั้น การปฏิบัติตามมาตรฐานสากลต่างๆ อย่างแท้จริงในมิติของการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน จึงเป็นประโยชน์ต่อทั้งภาคธุรกิจเองและต่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของประชาชนในประเทศต่างๆ เช่นกัน
ปัจจุบัน แนวทางการทำงานของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ คือ การเข้าไปตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนหรือการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม ที่เป็นผลกระทบจากการใช้อำนาจของ “รัฐ” เป็นสำคัญ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ปัจจุบัน ปัญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนหรือการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมนั้น ไม่ได้เกิดเฉพาะแต่กรณีการใช้อำนาจรัฐเท่านั้น แต่ยังเกิดขึ้นภายในและโดยภาคธุรกิจอีกด้วย
โครงการวิจัยระยะเวลา 12 เดือน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและทดสอบความเป็นไปได้ของเครื่องมือและ/หรือกลไกทางการเงิน ที่สามารถเพิ่มแรงจูงใจให้เกษตรกรไทย
โครงการวิจัยเพื่อพัฒนาองค์ความรู้ เครื่องมือ และระบบวิจัยเกี่ยวกับการประเมินผลลัพธ์ทางสังคม เพื่อพัฒนาชุดงานวิจัยที่มีความจำเป็นเร่งด่วนในเชิงนโยบายและในเชิงการสนับสนุนการดำเนินงานของกิจการเพื่อสังคม ขณะเดียวกันก็มุ่งเป้าที่การพัฒนาเครือข่ายนักวิจัยที่สนใจและวางระบบกลไกการจัดการวิจัยด้านกิจการเพื่อสังคมเพื่อสร้างความยั่งยืน ผ่านการเปิดโอกาสให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเข้ามาร่วมกำหนดโจทย์ การผลิตทรัพยากรบุคคลด้านวิจัยที่มีคุณภาพ และการพัฒนาองค์ความรู้ด้านการวิจัย เพื่อนำไปสู่การขยายผลในระยะยาวต่อไป
อาหารที่ยั่งยืนต้องมีครบทั้งสามแง่มุมสำคัญ คือ แง่มุมเชิงเศรษฐศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราคา ซึ่งต้องเป็นธรรมกับผู้ผลิตผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและเป็นราคาที่ผู้บริโภคสามารถจ่ายได้ แง่มุมเชิงนิเวศที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติด้วยการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างเหมาะสม และแง่มุมด้านสังคม ซึ่งสังคมและภาครัฐควรรับรู้ว่าภาคอาหารการเกษตรที่ยั่งยืนเป็นกุญแจสำคัญของการอยู่ดีกินดีของมนุษย์และเป็นการรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่น